Μετά τις διθυραμβικές κριτικές που απέσπασαν πέρσι στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, στην περιοδεία αλλά και στα μεγάλα φεστιβάλ της χώρας, οι «ΟΡΝΙΘΕΣ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα, με πρωταγωνιστές τους Ταξιάρχη Χάνο,  Γιάννη Σαμψαλάκη, Βασίλη Παπαδόπουλο, κι έναν πολυπληθή θίασο ηθοποιών, επανέρχονται και μας καλούν να «ανοίξουμε φτερά».

Η παράσταση

Ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης απηυδισμένοι από τη διαφθορά σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, φεύγουν για να βρουν τον Τηρέα, τώρα πια Έποπα, κάποτε άνθρωπο, τώρα πια τσαλαπετεινό, για να μάθουν από αυτόν και τα άλλα πουλιά -που πετούν ψηλά και ίσως γνωρίζουν- αν υπάρχει κάποιος τόπος ειρηνικός να πάνε να ζήσουν εκεί. Εκείνος δεν γνωρίζει, και τότε ο Πεισθέταιρος του προτείνει να
ιδρύσουν από κοινού μια νέα Πολιτεία -μεταξύ ουρανού και γης- που θα εξουσιάζει ταυτόχρονα θεούς και ανθρώπους και όπου τα πουλιά θα έχουν τη θέση που τους αναλογεί.

Πριν ακόμα, καλά- καλά, χτιστεί η νέα Πολιτεία, η φήμη της εξαπλώνεται, γίνεται μόδα ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά αυτό αναστατώνει τους θεούς. Επισκέπτες από γη και ουρανό πάνε κι έρχονται και όλοι προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από την ίδρυσή της. Ο Πεισθέταιρος συνδιαλέγεται με Θεούς και ανθρώπους,  συνάπτει ή απορρίπτει συμμαχίες, επιβάλλει τους δικούς του κανόνες-ακόμα και με τη βία- πάντα στο όνομα της Δημοκρατίας, παντρεύεται τη κόρη του Δία και ανακηρύσσεται παντοκράτορας.  Η νέα Πολιτεία είναι μια ουτοπία που διέπεται από λογικούς κανόνες και λειτουργεί ως φανταστικό πείραμα. Τι θα γινόταν αν η ανθρώπινη λογική δοκίμαζε τα όρια της πιο αδιαμφισβήτητης(;) εξουσίας; Ο Αριστοφάνης με εργαλεία του τη σάτιρα και τη φαντασία, καταφέρνει να μετουσιώσει την πίκρα και την αγανάκτηση σε κωμικότητα και να αναδείξει ακόμα μια φορά τη λυτρωτική
λειτουργία του γέλιου.

Ο Αριστοφάνης έγραψε τους «Όρνιθες» το 414 π.Χ., στα χρόνια του πελοποννησιακού πολέμου και μέσα από το έργο του ασκεί οξύτατη κριτική στην Αθηναϊκή δημοκρατία και στον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί της. Αν και η σάτιρα συνδέεται άμεσα με τον τόπο και τον χρόνο γραφής, η ευρηματική μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη, κατορθώνει να μεταφέρει το κείμενο στο σήμερα και να το αποδώσει μέσα από έναν λόγο τολμηρό και επίκαιρο.

Συντελεστές: Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης,

Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας,

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελευθερία Αγγελίτσα (Τριβαλλός), Koρίνα Αθανασούλα (Κοράκι), Λίλα Βλαχοπούλου (Υπηρέτης του Έποπα), Ιωάννα Δεμερτζίδου(Κήρυκας, Πουλί από το παρελθόν), Δημήτρης Διακοσάββας (Κινησίας), Άννα Ευθυμίου (Κοράκι), Αριστοτέλης Ζαχαράκης (Επιθεωρητής, Ψευδομάρτυρας), Αλίκη Ζαχαροπούλου (Κοράκι), Χριστίνα Ζαχάρωφ (Ψευδομάρτυρας, Δούλος), Ήριννα Κεραμίδα (Ψευδομάρτυρας, Δούλος), Μαριάννα Κιμούλη (Κήρυκας), Γιώργος Κολοβός (Προμηθέας), Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη (Κήρυκας), Νίκος Κουσούλης (Β΄ Αγγελιοφόρος), Μάρα Μαλγαρινού (Κήρυκας, Πουλί Δερβίσης), Τατιάνα Μελίδου (Ψευδομάρτυρας, Βασιλεία), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Κήρυκας), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Ίρις), Βασίλης Παπαδόπουλος (Έποπας, Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ηρακλής), Στέφανος Πίττας (Συνταγματολόγος), Θανάσης Ραφτόπουλος (Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Θανάσης Ρέστας (Α΄ Αγγελιοφόρος, Ποσειδών), Γιάννης Σαμψαλάκης (Ευελπίδης), Κατερίνα Σισίννι (Αγγελιοφόρος), Βασίλης Σπυρόπουλος (Ιερέας), Γιάννης Τσεμπερλίδης (Ποιητής), Ιώβη Φραγκάτου (Χρησμολόγος), Ταξιάρχης Χάνος (Πεισθέταιρος)

Χορός των πουλιών: Ελευθερία Αγγελίτσα, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δημήτρης Διακοσάββας, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Χριστίνα Ζαχάρωφ, Ήριννα Κεραμίδα, Μαριάννα Κιμούλη, Γιώργος Κολοβός, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Νίκος Κουσούλης, Μάρα Μαλγαρινού, Τατιάνα Μελίδου, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Θανάσης Ραφτόπουλος, Θανάσης Ρέστας, Κατερίνα Σισίννι, Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιώβη Φραγκάτου