ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η έναρξη των Αισχυλείων 2025 που διοργανώνει ο Δήμος Ελευσίνας από τον αρχαιολογικό χώρο της πόλης
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η έναρξη του Φεστιβάλ Αισχύλεια 2025, που διοργανώνει ο Δήμος Ελευσίνας και φέτος συμπληρώνει τα πενήντα χρόνια ζωής. Η αυλαία του Φεστιβάλ, που αποτελεί θεσμό, άνοιξε στον κατάμεστο αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, με το εμβληματικό έργο του Άγγελου Σικελιανού Ο Τελευταίος Ορφικός Διθύραμβος, με τον τενόρο της ΕΛΣ Νικόλα Μαραζιώτη και τους ηθοποιούς Δημήτρη Μαζιώτη, Γρηγόρη Φρέσκο και Άρη Μακρή, ενώ στο δεύτερο μέρος ακούστηκε το Πνευματικό Εμβατήριο, με ερμηνευτές τον Μάριο Φραγκούλη και τη Φιλαρέτη Κομνηνού, σε σκηνοθεσία Ηλία Μαλανδρή.
Την έναρξη του Φεστιβάλ κήρυξε ο Δήμαρχος της Πόλης Γιώργος Γεωργόπουλος, ο οποίος αναφέρθηκε στην επέτειο των πενήντα χρόνων των Αισχυλείων και τη σύνδεση του Φεστιβάλ, που παραδοσιακά πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο, την εποχή της σποράς, για να τιμήσει τον γιό αυτής της γης τον μεγάλο Αισχύλο. Στη συνέχεια έκανε μνεία στο έργο των εγκαινίων και στον Άγγελο Σικελιανό, που «αντλεί πνευματική δύναμη από την Ελευσίνα», που στράφηκε στα Ελευσίνια Μυστήρια και ανέδειξε την Ελευσίνα «όχι μόνο ως τόπο αρχαίου δράματος, αλλά και ως σύμβολο αντίστασης» , ενώ «παντρεύτηκε την αγαπημένη του Άννα εδώ στο ταπεινό εκκλησάκι πάνω τον λόφο στην Ελευσίνα.» Με πολύ επαινετικά λόγια αναφέρθηκε επίσης στους συντελεστές της παράστασης ενώ κλείνοντας μας κάλεσε να «συμμετέχουμε και να ξαναγίνουμε για λίγο μύστες».
Σύντομο χαιρετισμό απεύθυνε η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δυτικής Αττικής, κ. Χριστίνα Μερκούρη.
Στην έναρξη του Φεστιβάλ παραβρέθηκαν: ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, ο Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας & Οικονομικών κ. Γεώργιος Κώτσηρας, ως εκπρόσωπος της Βουλής, ο Αντιπρόεδρος & Βουλευτής Δυτ. Αττικής κ. Αθανάσιος Μπούρας, ο Βουλευτής Δυτ. Αττικής κ. Ευάγγελος Λιάκος, ο Αντιπεριφερειάρχης Δυτ. Αττικής κ. Κλεάνθης Βαρελάς, ο Αντιπεριφερειάρχης Αττικής Χωρικού Σχεδιασμού, Πολεοδομικών Θεμάτων & Εφαρμογών, κ. Ελευθέριος Κοσμόπουλος, ο Γενικός Γραμματέας της Γεν. Γραμματείας Αγροτικής Πολιτικής & Διεθνών Σχέσεων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Αντώνιος Φιλιππής, ο Γενικός Πρόξενος της Γεωργίας, κ.ά.
Ακολουθεί η ομιλία του Δημάρχου Ελευσίνας:
Κυρίες και κύριοι,
Ένας θεσμός που αντέχει πενήντα χρόνια... δεν είναι τυχαίος.
Έχει ρίζες.
Βαθιές ρίζες.
Και όταν οι ρίζες φτάνουν ως τα κατάβαθα του Άδη,
σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο
τότε είναι βέβαιο:
κάθε άνοιξη θα ξαναγεννηθεί.
Από την αρχή, τα Αισχύλεια γίνονταν τον Σεπτέμβριο — τον Βοηδρομιώνα.
Την εποχή της σποράς.
Για να τιμήσουν τον μεγάλο Αισχύλο.
Τον γιο αυτής της γης.
Το μικρό χωριό, γύρω από τα αρχαία μνημεία, μεταμορφωνόταν.
Γινόταν κωμόπολη.
Το στάρι και το αμπέλι πέθαιναν… και ξαναγεννιόντουσαν.
Όπως κι ο θεσμός.
Μαζί με τον κύκλο της φύσης,
δεν έπαψε ποτέ να ζει.
Πέρασαν κυβερνήσεις, εποχές, ιδεολογίες.
Και όμως… ο κόσμος ήταν πάντα εκεί.
Άλλοτε εργάτης με ποδήλατο.
Άλλοτε υπάλληλος με χαρτοφύλακα. Πάντα όμως παρών.
Με πείσμα και με αγάπη,
κρατούσε τον θεσμό των Αισχυλείων όρθιο.
Η γεωγραφία της πόλης ήταν άλλοτε ευλογία,
κι άλλοτε ατυχία.
Χτίστηκαν εργοστάσια.
Η παραθαλάσσια πόλη έγινε βιομηχανική ακτή.
Οι σιδηρόδρομοι την ένωσαν με την Πελοπόννησο και τη Μακεδονία. Τα πλοία έρχονταν και έφευγαν.
Κι όμως — ο θεσμός έμεινε ίδιος.
Σαν φύλακας.
Σαν πατρική φωνή,
στεκόταν μπροστά σε κάθε νέο άρχοντα και του έλεγε:
«Σας γέννησα.
Σας έθρεψα.
Σας μόρφωσα.
Σας έδωσα γνώση και καλλιέργεια.
Μην με εγκαταλείπετε!»
Αν επιχειρούσα εγώ να προλογίσω το έργο που θα παρακολουθήσουμε απόψε,
θα ήταν υπερβολή.
Το έχει ήδη προλογίσει ο ίδιος ο Άγγελος Σικελιανός.
Και προτιμώ να αφήσω τα λόγια του να μας καθοδηγήσουν:
«Από τα μυθικά βάθη των αιώνων ο Ορφισμός προχωρεί με τρία σύμβολα:
το στάχυ, το κλήμα και το ρόδο.
Το στάχυ και το κλήμα είναι γνωστά.
Μα το ρόδο — το ολύμπιο δώρο —
είναι το μυστικό της αγίας συμμετρίας.»
Το ποίημα που θα ακούσουμε γράφτηκε το 1935.
Δεν είναι μόνο ποίηση.
Είναι σύμβολο ζωής.
Είναι κραυγή για την απολύτρωση του ανθρώπου από τον πόνο.
Είναι πορεία θριάμβου.
Στην Ιερά Οδό — εκεί όπου περπατούσαν οι μύστες προς την Ελευσίνα —
ο Σικελιανός αντλεί την έμπνευσή του.
Από το όρος Αιγάλεω αντικρίζει το όραμα των ιεροφαντών.
Από την Ελευσίνα αντλεί πνευματική δύναμη.
Μετά τον χωρισμό του από την Εύα Πάλμερ,
στρέφεται ολοκληρωτικά στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Μιλάει, γράφει, διαλέγεται με τον χώρο.
Αναδεικνύει την Ελευσίνα όχι μόνο ως τόπο αρχαίου δράματος,
αλλά ως σύμβολο αντίστασης.
Αντίστασης στον αυταρχισμό.
Στον καισαρισμό.
Στην παραχάραξη της ζωής και της φύσης.
Και δεν είναι τυχαίο:
Ο Σικελιανός παντρεύτηκε εδώ την αγαπημένη του Άννα,
σε ένα ταπεινό εκκλησάκι πάνω στις αρχαιότητες.
Ήταν σαν να ένωνε — ποιητικά και συμβολικά —
τη Δήμητρα με την Παναγία Μεσοσπορίτισσα.
Και φτάνουμε στο σήμερα.
Δεν μπορώ να μην σταθώ στις ξεχωριστές παρουσίες
των καλλιτεχνών που έχουμε απόψε μαζί μας.
Όλοι είναι ξεχωριστοί.
Με την παρουσία τους δίνουν λάμψη στη βραδιά.
Καλλιτέχνες σπάνιοι!
Δεν μπορώ βεβαίως να μην σταθώ σε μία παρουσία
που δίνει ξεχωριστή λάμψη στη βραδιά:
αυτή του Μάριου Φραγκούλη.
Ένας καλλιτέχνης που σπάνια εμφανίζεται,
επιλεκτικός στις επιλογές του.
Ο Μάριος Φραγκούλης έχει κατακτήσει τις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου:
από το Ελσίνκι, τη Στοκχόλμη και το Μεξικό, μέχρι την Ταϊβάν, τη Μόσχα και
φυσικά το Ηρώδειο, αλλά και την Αμερική.
Και όμως, απόψε όλοι είναι εδώ.
Στην ιερή και ταπεινή Ελευσίνα.
Για να συμμετάσχουν.
Σε μια τελετή μνήμης.
Σε μια τελετή αναγέννησης.
Στην καρδιά των Αισχυλείων.
Ας τους απολαύσουμε.
Ας ακούσουμε.
Ας συμμετέχουμε.
Και ας ξαναγίνουμε — για λίγο — μύστες.
